Kitap Adı Yeraltından Notlar
Yazar: Dostoyevski
Yayınevi: İthaki
Sayfa Sayısı: 140
Goodreads Puanı: (Bulamadım)
Benim Puanım: 5/5
Arka Sayfa;
Yeraltından notlar gerçek dünyadan kendini soyutlamış bir kişinin iç çatışmalarını ve hezeyanlarını konu alır. Bu roman Dostoyevski’nin daha sonra yazacağı büyük romanların ipuçlarını taşımaktadır.
Şu ana kadar okuduklarım arasında adapte olmakta en çok sorun yaşadığım klasikti. İlk yirmi beş sayfası ana karakterin hislerini harika bir farklılıkla belirtmesi ve aslında acıdan zevk almaktan mantıklı bir dille, hem normal olmayan hem de karşı çıkılmayacak bir tarzla bahsetmesini konu alıyordu. Daha sonra sayfalarca karışık ve derin betimlemeler içeren cümlelerle insanlar hakkında fikirlerini belirtiyordu. Ortaya varmadan cümlelere bir türlü giremediğim için beni basmaya ve fütursuzca yavaş okumamı sağlayan bir kitaptı. Fakat ne zaman ilgi çekici bir hikaye tadında hayatının en rezil anları olan yirmi dört yaşından kesitleri bizimle paylaşmaya başladı ki hayatımda ilk defa bir kitapta basit bir yemek toplantısını böyle bir heyecanla okudum. Kendini nasıl ifade edecek, o muhterem kişi ve yandaşlarına karşı içindeki farklılığı nasıl ispat edecek diyerek gözlerimi cümlelerdr sabırsızlıkla gözlerimi gezdirdim. Fakat beni bundan ziyade düşüncelere boğup, samimiyetine tutulduğum satırlar elbette Liza arasında geçenler ve Liza'nın değimiyle "kitap gibi konuşuyorsunuz" lafının her ne kadar baş karakterimize hakaret gibi gelse de aynı Liza'nın belirttiği hisleri gibi o paragrafları derin hislerle okudum. Kitabın sonlarına doğru içimde hem bir nefret yeşerdi hem de yerini empatiye verdi. Beni ağlatmadı fakat hayrete düşürmeye yetti. Sonuç olarak bayılarak okuduğum bir klasik oldu. Özellikle yirmi dört yaşındaki anılarını anlatmasıyla beraber öylesine hızlı elimden aktı ki farkına varamadım. Baş karakterin kendisi ve insanlarla ilgili sürekli değişken çelişkili cümleleri kadar acı mizah tarzı cümleleri de kitabın kendisini ayırmaya yetiyor. Kesinlikle bir an önce elinize almanızı öneririm, övgüleri hak ediyor.
Sonra yüzünü kapadın ellerinle birden
Utançla ve dehşet içinde baktın
Gözyaşlarına doğuldun aniden
İsyan ve sarsıntıyla derinden
Ve evime cesurca ve özgürce
Evimin hanımı olarak gir!
0 yorum:
Yorum Gönder