Bir Kalp Bin Umut - Lara Williamson | Kitap Yorumu

Kitap Adı: Bir Kalp Bin Umut

Orijinal Adı: A Boy Called Ove

Yazar: Lara Williamson

Yayınevi: Pegasus

Sayfa Sayısı: 292

Goodreads Puanı: 3.9/5

Benim Puanım: 4/5

Arka Sayfa;

BAZEN MİNİCİK BİR UMUT BİLE YETERLİDİR
Adım Dan Hope ve zihnimin derinliklerinde, gerçekleşmesini istediğim şeylerin listesini tutuyorum.
Mesela, ablam Ninja Grace’in Kuzey Kutbu’nda bir üniversiteye gitmesini ve yanımıza yalnızca yılda bir kez gelmesini istiyorum. 
 Sherlock Holmes’e şimdiye kadarki en zorlu gizemi çözmesinde yardım etmek istiyorum. (Ve bu zombilerle ilgili bir gizem olursa çok daha heyecanlı olur.)
 Ay’a ayak basan on bir yaşındaki ilk insan olmak istiyorum.
 Köpeğimin gezegenleri yiyip sonra onları halıya kusmayı bırakmasını istiyorum.
 Ve son olarak, en büyük hayalim: Babamın beni sevmesini istiyorum.
 Bir Kalp Bin Umut aile yaşamının tüm yönlerine dair cesur, gözüpek ve komik bir çıkış romanı.

Dan Hope hafif deli dolu, sürekli yediğini midesinde tutamayan bir köpeğe ve ninjaların kılıçları kadar keskin ve arsız dilli bir ablaya sahip ve daha yedi yaşındayken babasızlık kavramı günden güne yangına dönüşüp kavrulan minik bir yüreğe sahip. Kitabı çok beğendim. Kitap boyunca sırıttığım, gözlerimin dolduğu, Dan'le beraber benim de boğazımın düğümlendiği çok yer oldu ama itiraf ediyorum en çok sırıttım çünkü gerçekten insanı gülümsetmeyi çok iyi bilen bir kitaptı. Şayet Mucize kitabını sevdiyseniz bu kitabı da baya beğenebilirsiniz. Ben kendimce çocukların ağzından yazılmış kitapları ayrı masum ve eğlenceli bulduğum için okumaktan büyük keyif alıyorum. Kitap Dan'in babasının ailesini terk etmesinden sonra bir gün televizyonun başına otururken kendine başka bir aile kurmuş babasını haber spikerliği yaparken görmesiyle beraber hayatına bir uzay taşı düşmesiyle başlıyor.

Bütün bildiğim, uzun bir zamanı ailemin kusursuz olmadığını düşünerek geçirdiğim ve sonra bunun bir önemi olmadığını fark ettiğim, çünkü ailem benim için kusursuz.

Kitapta Dan'in babası hariç bütün karakterler harikaydı.Koca Dave özellikle sonlara doğru mükemmeldi. Dan'in arkadaşları da kesinlikle öyleydi. Ben ayrıca sivri dilli Grace karakterine yani Dan'in ablasını çok sevdim. Dan ile ikisinin bir liste hakkında konuşması vardı ki işaretletlemeden yapamadım. Bana sorarsanız gerçekten sıcacık bir kitaptı. Sadece yazar biraz acımasızdı, bir olay konusunda gerçekten ucundan bile koklatmadı. İlk yarısı biraz sıkıcıydı ama Dan'in operasyonları annesiyle ilgili olmaya başladığı gibi aşırı eğlenceli oldu. Çok, çok beğendim hatta küçük kızkardeşime de okutmayı düşünüyorum. Yazarın bir kitabı daha var ve aynı zevkli dili kullandığına emin olarak önümüzdeki aylarda okuyacağım. Eğer bu tür kitapları seviyorsanız kesinlikle okumanızı öneririm.