Şubat Ayında Neler Yapıyorum

Merhabalar! Sonunda bu ay başından beri yazmaya niyetlendiğim bu yazıyı klavyeme döküyorum. Öncelikle önceki haftalarda diyete girdiğimi söylemiştim. Kız kardeşim benden biraz daha kilolu ve spor yapmadan çok yavaş kilo veriyor. Bu yüzden de ısrarla spora gitmek istiyordu. Stepe gitmeye başladı. Derste kimse olmadığı için anneme söyleyip benim de gelmek istediğimi söyledi. Benim spora ayıracak param yoktu o yüzden annem sağ olsun bana kıyak geçti. Neyse, bu spor saat altı buçuktan yedi buçuğa kadar sürüyor. Özellikle cuma günleri canımız çıkıyor. Ama şimdi daha kolay kilo verebiliyorum. Aslında istediğim tipe girdim ama yine de vermeye devam ediyorum. Yani şubat ayı boyunca baş meşguliyetim spor yüzündendi. Bir diğeri ise benim en iyi dostum olup hem de ikinci dereceden kuzenim olan cağnım arkadaşımın nişanı olacaktı. Bu yüzden bir elbise telaşına girdik. Tanıdığımız bir terziye diktirecektik ama kendisi iki günde bitiririm dediği için son haftaya bıraktık elbiseleri. Nişan da bugündü zaten. Ayrıca yeppudaa çeviri ekibinde olduğum için ve bazı ortak projelerde sorumluluk almam gerektiği için Moorim School ve Remeber'dan üçer bölüm almıştım. Hepsi aynı haftaya denk gelince yorgunluktan öldüm. Haftanın başında geceleri çevireceğim bölüme yetişmek için dizileri izlemeye ayırdım. Bir hafta boyunca sadece iki kitap okuyabildim. O da laptopa geçip çeviri yapamayacağım zamanlarda ancak okuyabildim. Pazartesi çarşamba cuma spor vardı. Ve sanırım beni öldüren cuma günüydü. Sabah gramer kursu, öğleden sonra pratik arapça kursu, oradan taşköprü'ye terziye, oradan hoba spora, sonra eve dön çeviri yap derken üç günde infilak oldum. O kadar yoruldum ki sonraki hafta cuma günü pratik dersine gitmedim. Göz altlarım morardı artık. Bir de tam Moorim bölümlerimi verip Remember'a odaklanacaktım ki Bursa'dan teyzemle oğulları geldi. Ben de bizim ailenin bir araya gelmesini o kadar severim ki annanemde kalmam gerekiyordu. Bu yüzden cumartesi günü öğleden koca laptopu ağır çantasıyla sırtlayıp annaneme gittim. Cumartesi orada kaldım ve çok az çeviri yaptım. O gece saat on bir gibi kuzenim bizi alıp Ortaköy'e getirdi. Çok güzeldi gerçekten. Pazar günü öğleden sonra teyzemde durup çevirimi bitirip verdim. Böylece rahat bir nefes aldım.

Anlayacağınız geçen hafta bloguma girecek, kitap yorumu yazacak zamanım yoktu. Geçen haftam o kadar boş geçmesin diye geçen pazartesi sonunda istediğim bir şekilde bookstagram hesabımı kullanmaya başladım. Eski fotoğraflarımın hepsini sildim. Önce birçok kişiyi takip ettim. Sonra üst üste fotoğraflar attım ve çok güzel geri dönüşler aldım. Pazartesi gününe kadar 49 takipçim vardı ama şu anda 464 gibi bir sayıya ulaştım. Fotoğraflarım baya rağbet görüyor. Tam da bu bookstagrama atılmadan önceki pazar babamın kredi kartını kapıp kendime iki tane harika battaniye aldım. Sırf fotoğraf çekimlerim için alacağımı bildiği için annem baya huysuzluk yaptı bana karşı. Battaniyelerin yanında çok beğendiğim dörter tane mum aldım. Alışveriş merkezinden çıktığımızda saf saf sırıtıyordum. Böylece beğenilerimle takipçilerimi büyük bir hevesle takip etmeye başladım geçen haftadan beri. Gün geçtikçe takipçim artıyor. Yayınevi ve yazarlar fotoğraflarımı beğeniyor. Pierce Brown attığım Kızıl Yükseliş fotoğrafını beğendi, manyak sevindim. Ayrıca Anna Todd da After We Collided kitap fotoğrafımı beğendi, yine havalara uçtum. Yayınevleri de çok nazik. Pegasus, Ephesus, Artemis özenle resimlerimi beğeniyor. Bir sorum karşısında Artemis fotoğrafıma yorum yapmaya zaman bile ayırdı. Böyle şeyler mutlu ediyor beni. Bu sıralar eve gelip sürekli başka başka fotoğraflar çekiyorum. Gitgide daha iyi oluyorum bu işte. Daha dün sırf kitap çekimlerim için çiçekçiden cipsolifya aldım. Annem görünce biraz azarladı ama neyse. Bir de sırf kitap çekimim için ona çilek aldırdığımı anlayınca sakın bir daha isteme diye kızdı. Haklı biraz, abartmış durumdayım bu sıralar.

Başka neler yapıyorum? Şubat Reading Chellange'imi tamamlayamayacağım ne yazık ki. Şubat ayı boyunca ancak 25 kitap falan bitirmiş olacağım. E-kitap bile okumaya zaman ayıramıyorsam düşünün halimi. Bugün nişan çok güzeldi. Elbisemi çok beğendim. Herkes çok beğendi. Terzi biraz sona sıkıştırdı ama çok güzel bir elbise dikti. Tam istediğim gibi oldu. Zayıfladığım için daha güzel göründü (bakmayın önceden de kilolu değildim o kadar) ama bi üç kilo alsam zor girerim içine.

Doğum günüme çok az kaldı. Baya heyecanlıyım. Cumartesi günü dostlarımın bana planı var. Zaten haftaya cumartesi CNR kitap festivaline gidiyorum. Sanırım kuzenimle gideceğim. Herkesten nakit para toplamak amacım. Böylece bavulla festivale gidip yirmiden fazla kitap alma niyetindeyim.
Güzel bir şubat ayı geçirdim. Hatta bazı günlerim çok güzeldi ama şu çevirilerin aynı haftaya denk gelmesi beni öldürdü. Sağolsun çevirmen arkadaşlarım redakte konusunda yardımcı oldular. Bugün de kuzenim bizde kalıyor. Yarın sabah kalkmam gerektiği halde yine de bu gece bize uyku yok :) Yarın pratik Arapça dersimi ekip karşıya geçebiliriz. Daha çok kitap okumak isterdim ama ne yazık ki tahmin ettiğim kadar aktif olamadım bu ay kitap konusunda. Geçen hafta o kadar meşgul olduğum halde nezle uğramamıştı bana ama bu pazartesi itibariyle baya halsizleştim. Sonunda bugün atlatabildim bu saf hallerimi. Nişana kırmızı bir burunla gitmek istemiyordum ama biraz fondoten ile o işi de hallettim. Son olarak bu ay kitap alışverişime harçlığımın sadece dörtte birini ayırdığım halde annemden tırtıkladıklarımın haddi hesabı yok. Sanırım arkadaşlarımla çok buluştuğum için çok para harcadım. Bir de kendime yeni sweatshirt aldım. Onun dışında tüm param akbile gitti. Spordan eve dönerken de metroya biniyorum. Bazen yürüyoruz ama bir görseniz çıktığımda resmen domatese dönüyorum. O halde bu uzun yazıma son veriyorum. Umarım çoook meşgul bir mart ayı geçirmem. Yazmak istediğim birkaç mim var. Bir de Film Köşemden Öneriler'in üçüncüsünü eklemek istiyorum bloguma. Bu yüzden mart ayında film izlemeye vakit ayıracağım. Yani çok daha aktif olacağım.

Bir de pek sevgili blogger arkadaşım Korefenomeni beni Haftanın Blogu seçmiş. Sayesinde takipçi sayım da arttı. Ona tekrar teşekkür ediyorum. Bana sürprizi olduğunu söylemişti ama gece gece bu inceliğini görünce şapşal şapşal sırıttım. Ocak ayına dair neler yapıyorum yazar mıyım bilmiyorum. En son Aralık ayında yazmıştım. Mart ayında blogumda daha aktif olmayı planlıyorum. Görüşmek üzere:)