Komik Bir Hikaye - Ned Vizzini | Kitap Yorumu

Kitap Adı: Komik Bir Hikaye

Orijinal Adı: İt's a kind of funny story

Yazar: Ned Vizzini

Sayfa Sayısı: 448

Yayınevi: GO!

Çıkış Tarihi: 01/2016

Goodreads Puanı: 4.14/5

Benim Puanım: 4/5

Arka Sayfa;

New York şehri sakinlerinden on beş yaşındaki Craig Gilner hayatta başarılı olmaya kararlıdır. Bunun için de önce doğru liseye, sonra doğru üniversiteye, sonra da doğru işe girmelidir. Ama olaylar hiç de umduğu gibi gelişmez ve Manhattan’ın en zorlu liselerinden birine kabul edilmesiyle birlikte hayatı çekilmez bir hal alır.  Depresyona giren Craig yemek yiyemez, uyuyamaz ve bir gece kendini öldürmeye karar verir.

İntihar kararıyla birlikte acil servisin yolunu tutan Craig kendi isteğiyle psikiyatri kliniğine yatar ve seks bağımlısı travesti, makasla yüzünü kesen genç kız, yerçekiminden korkan çocuk gibi birbirinden ilginç karakterlerden oluşan hastaların arasına karışır. Craig burada, onu yiyip bitiren endişelerinin kaynağıyla yüzleşme fırsatı yakalayacaktır.

İki günde bitirdiğim bu bir o kadar farklı bir o kadar sürükleyici kitapla merhabalar! Kitap çıkalı daha bir ay olmadan ben de satın alabildim. Şubat ayı okuyacaklarım arasında olduğundan ve şubat ayında haddinden fazla meşgul olacağımdan hiç boş vakit harcamadan bu kitaba gömüldüm. Üç sene önce filmini açıp izlemeye niyetlenmiştim fakat türkçe dublajlı bulunca yarıya bile gelmemiştim. GO! yayınlarının bu kitabı basması harika olmuş. Şayet kitapyurdu bana kitabın arkası alttan yırtık şekilde yollamasaydı daha harika olabilirdi. Kitap aşırı sürükleyiciydi. Bir oturuşta iki yüz elli sayfa okudum ve neredeyse hiç atlamamaya özen gösterdim. Craig'in karakteri beni hem güldürdü hem de hüzünlendirdi. Hem onu intihara kadar sürükleyen hayat şeklinde hüzünlendim hem de kitaptaki diğer karakterler gibi kendini yenip son anda bundan kurtulmasına sevindim.

"Telefonunu falan isteyecektim aslında, buradan çıkınca seni ararım diye."

Gülümseyince yüzünü çevreleyen kesikler kedi bıyığı gibi belirginleştiler.

"Seni üçkağıtçı."

"Ben de adamım sonuçta," dedim.

"Ben de erkeklerden nefret ediyorum," dedi.

"İyi de, adamlar farklı," dedim.

"Belki bir parça," dedi.

Çok uzun uzadıya bir yorum yapmayacağım sanırım. Kitap yarıya kadar oldukça sıradandı. Kendini okuttu ama yok be, hadi oradan gibi hislere kapılamadım. Yarıdan sonrası hele de psikiyatri bölümüne yattığında yaşadıkları oldukça ilgi çekiciydi. Craig düzelecek mi, eskisi gibi bir şeyleri sevmeye tutunmaya başlaya bilecek mi diye merak edip durdum. Bana sorarsanız kitabın son yüz sayfası harikaydı. Bazı satırları tekrar tekrar okudum. Yazarın espri anlayışı ayrı bir alemdi zaten. Psikiyatrı bölümünde insanlarla kurduğu yakınlık, sonunda neler yapabileceğine dair kendini inandırmaya başlaması ve tabii karşısına Noelle'nin çıkmasıyla kendini biraz daha iyi hissetmesi derken pat diye bitti. Sanki 450 sayfalık uzun bir kitap değildi. Kısacası akıcıydı ve elimde sürünüp canımı sıkmadı. İki üç oturuşta bitirebileceğim kadar eğlenceli bir kitaptı. O yüzden yeni çıkanlar arasında gözünüze ilişip merak edenler varsa okuyun derim. Tam puanlık mükemmel bir kitap diyemem ama beni farklı düşüncelere sevk etti. Karakterlerle empati kurduğum kitapları seviyorum. Bu da onlardan biriydi. Hele de sonu çok hoşuma gitti. Craig'in kafasından geçenleri okumak baya eğlenceliydi. O yüzden gönül rahatlığıyla öneriyorum. Şayet gözünüze ilişirse sepetinize ekleyin. Zaten GO! yayınları sağ olsun kitapları diğer yayınevlerine göre baya ucuz oluyor. Sayfalarını o kadar ince yapıyorlar ki kitaba uzaktan 400 sayfa bile diyemiyorsunuz.

"Acil İntihar Hattı şu anda çok mu yoğun?

"Evet, Cuma gecesi. Her zaman en yoğun gündür.

Aman ne güzel. İntiharım bile sıradandı.

Komik Bir Hikaye kitabını farklı bir şeyler okumak istiyorsanız alın. Kafanız biraz güzelse alın ya da sadece bak böyleleri de var diyebilmek için alın. Bana sorarsanız her türlü alın çünkü insana bir şeyler katan bir kitap. Olmuyorsa zorlamayacaksın sonuçta. Tabii intiharı kast etmiyorum :) Kitabın filmini de tekrar izleyeceğim elbette. Sadece bu ay boyunca çok fazla çevirim var o yüzden biraz erteleyebilirim. Kitaplığımı instagramda rainbow tagıyla meşhur şekilde ben de dizebildim sonunda;

Not: Önceki kitap yorumlarımı okuduysanız Winter yorumum nerede diyebilirsiniz. Kitabı yarıya kadar okudum ama ne yazık ki beni çok sıktı. Olaylar bir durulmadı ve bu kadar olayın ardı ardına fütursuzca gerçekleşmesi aynı şeylerin tekrarlanması hissi kitaba zorla devam etmemi sağladı. Böylece ben de önceki üç kitabın ne kadar güzel olduğunu düşünüp kendimi suçlamaya başlayıp İngilizcemde hata buldum. Sanırım İngilizce okuduğum için beni o kadar daraltmış da olabilir. O kadar uzun olduğu için de olabilir. Olasılıklar çok fazla ve suçu kendimde buluyorum. Sonuçta tüm bombaların patladığı serinin dördüncü kitabı kötü olmamalı. Türkçe okusam beni böyle sıkmayacaktı belki de. Anlayacağınız serinin son kötünü beğenmemezlik etmemek için Türkçesini bekleyeceğim. Belki kitabın geri kalan yarısını İngilizce okusam tam benliktir ama artık zorlama yapacak halim kalmadı. Artık Artemis'in keyfini bekleyeceğiz :)