Canavarın Çağrısı - Patrick Ness | Kitap Yorumu

Kitap Adı: Canavarın Çağrısı

Orijinal Adı: A Monster Calls

Yayınevi: Tudem

Sayfa Sayısı: 216

Goodreads Puanı: 4.35/5

Benim Puanım: 5/5

Arka Sayfa;

On üç yaşındaki Conor için gerçek, korkuyla örülmüş koskoca bir duvar ve bu engeli aşabilmesinin tek yolu cesaretten geçiyor. Birileri Conor’a kabul edemediği gerçeği fısıldamalı… Peki, her biri birbirinden çelişkili hikâyeler anlatan korkunç bir canavar Conor’ın gerçekle yüzleşmesine nasıl yardımcı olabilir?

Patrick Ness’in efsane yazar Siobhan Dowd’un özgün fikrinden esinlenerek kaleme aldığı Canavarın Çağrısı, yalnız bir çocuğun, onun hasta annesinin ve hiç beklenmedik ziyaretçisi canavarın cesur, karanlık ama gülümseten hikâyesi…

Kesinlikle tahmin ettiğim kadar çok güzeldi. Çocuk kitabı tadıyla başladığı hikayeye fantastik bir canavar ekleyip bunun yanında bahsettiğimiz çocuğun gündelik hayatının yanında yalnızlığa gömülmesini yavaş yavaş öğrenerek okumaya başlıyoruz. Canavarın hikayeye girişi anlatacağı üç hikayeden oluşuyor ve her hikayeyi büyük bir merakla okumaya başladım. En sonda okuyacağımız hikaye en önemlisi olduğu için tüm heyecanımı da sonlara sakladım. Özellikle herkesin sonlara doğru ağladığını bildiğim için nasıl bir duygu yoğunluğuna bürünüp gözlerimden yaşlar akacağı konusunda tahminlerde bulunup durdum. Değindiği her hikayenin gidişatı beni kesinlikle şaşkınlığa uğrattı çünkü her seferinde beklemediğim bir yolda ilerledi. Conor karakteri aslında aşırı detaylı değinilen bir çocuk değildi. Hislerine bazen derinden bazen de üstünden değinilmişti. Annesiyle ilişkisini daha çok okumayı diledim kitap boyunca. Canavarla arasında geçen diyaloglar, özellikle de o mükemmel çizimlerle beraber sayfaları şevkle çevirdim. Son sayfalara doğru kafamda büyük bir merak mevcuttu çünkü artık her şey ortaya çıkacaktı.

Conor'un ağzından sebeplerin dökülmesini öyle büyük bir heyecanla okudum ki gözüm kayar da spoiler yerim diye parmaklarımla aşağıdaki satırları kapatarak yavaş yavaş okudum. Canavarın anlattığı hikayelerle ilgili söylediği birkaç cümlenin değindiği gerçek bana bir şekilde çok dokundu. Çünkü Conor'un aklını kurcalayan ve kendini hem suçlu hem suçsuz hissetmesini sağlayan fikir hakkında düşünmek kendi hayatımdan bir parçayı da aklıma getirdi. Zaten bununla beraber çoktan düğümlenmiş boğazım daha da derinleşti. Son sayfalara doğru satırları tekrar tekrar okudum ve bitirmeye yakın çoktan ağlamaya başlamıştım. Canavarın Conor'un hayatına girmesi ve aralarında geçen olayların sonucunun vardığı durumda her türlü kendimize de ders çıkarıyoruz. Ve bence kesinlikle insana dokunaklı bir şeyler katan bir kitaptı. Çocuk kitabı gibi görünse ve dili pek ağır olmasa da sonlarına doğru bağlandığı kısım beni derinden etkiledi. Övüldüğü kadar harika olan, sayfaları heyecanla çevirip, çizimleri detayla incelediğim, Conor'un hikayesinin sonucunu deli gibi merak ederek ve son sayfaları okuyup bitirdiğimde "bayıldım" diyecek kadar çok sevdiğim bir kitap oldu. İçimde kabarttığı duyguları da unutmam pek mümkün değil. Okumanızı canı gönülden öneririm, uyarlama filmini de büyük bir heyecanla izleyeceğim.