13 Mart 2016

Kelimeler Kifayetsiz

Herkese iyi akşamlar. Bugün farklı bir yazı gireceğim. Sadece blogumda değil diğer sosyal hesaplarımda Türkiye'de olan siyasi veyahutta üzücü olaylar hakkında paylaşım yapmıyorum. Önceleri twitter'da aktifken oradan retweet yapıyordum ama son zamanlarda twitter'da aktif değilim. Şu anda hem kitap hesabımda hem de kendi hesabımda anasayfam bugünün üzücü haberine dair takip ettiğim insanların düşünceli paylaşımlarıyla dolu. Benim instagram'da ya da twitter'da bu konularla ilgili paylaşım yapmamam kimseyi ilgilendirmez. Her insan üzüntüsünü sosyal medya yoluyla öne sürmek zorunda değildir. Bu konuda eleştiri aldığım için yazmıyorum bu yazıyı. Sadece belirtmek istedim. Asıl değinmek istediğim artık gerçekten değişik bir ülkede yaşadığımız. Bundan bir ay öncesinde tekrar patlama gerçekleştiğinde Fransa'da yaşayan bir arkadaşım bana "Turkey is not safe anymore" yazmıştı ve aslında Türkiye'yi ve Türkçe'yi ne kadar sevdiğini bildiğim halde biraz alınmıştım. Hatta ona nasıl cevap vereceğimi bilememiştim. O kadar ki üzerine başka bir mesaj attığında anca geri dönebildim. Kız kardeşime bana böyle yazdığını söylediğimde biraz kızdı ama ben kızmak konusunda bile kararsız kaldım. O arkadaşım üzerinden misal veriyorum ama artık böyle düşünen çok fazla insanımız var. Kimseyi yadırgamıyorum, sakın yanlış anlaşılmasın. Belirtmek istediğim sanırım artık ben de biraz o arkadaşımla aynı fikirdeyim. Bugün ki Ankara'nın en işlek yollarından birinde böyle bir patlama gerçekleşip insanlarımız öldüyse artık her şey yaşanabilir. Artık metroya binerken bile içimde tuhaf bir boşluk oluşuyor. Bugün üniversite sınavına girerken bile sebepsizce kurup durdum aklımda. Bu kadar gencin bir arada olacağı bir yerde patlama yapabilirler mi diye. Sultanhamet'te patlama olduğundan beri çok sevdiğim halde hala oraya gitmedim. Anlayacağınız artık içimde bir korku var. Ne zaman neyin gerçekleşeceği belli olmuyor artık ülkemizde. Belki hepimiz bir bütün olmaya çalışıyoruz ama güvenlik konusunda içimizdeki boşluk günden güne daha da derinleşiyor. Allah sonumuzu hayır etsin. Zamanında Filistin'i kınayıp kendi başına gelip bize sığınan Suriye'ye benzemeyelim inşallah. Gerçekleşen patlamaları, yaralanan ve ölen insanların sayısını duydukça göğsümüze oturan hüzün daha fazla gerçekleşmez inşallah. 

13 yorum:

  1. Keşke bizim gösterdiği iz tepkiler dikkate alınsa. Keşke yapması gerekenler daha çok şey yapsa

    YanıtlaSil
  2. Osıra bize ne zaman gelecek diyorsa bir insan , artık geçmişler olsun :(((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah bu acılara şahit olan ailelere de sabır ihsan eylesin..

      Sil
  3. "Turkey is not safe anymore" demiş ama Betül! onlar da yaşamadı mı, hani biz de kınadık yaa! maşallah kınayan da kınayana çok mühim bir şey gibi... Başına gelmeden kimse kimseyi de anlamıyor, terör her yerde maalesef!!! Ama içi en karışık olan ve güzel ülkemde gözü olan çok ki bu yüzden asıl mağdur olan, acıların en büyüğü ile yüzleşen, yalnız ülkemin Allah yardımcısı olsun! :(((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O arkadaşım kendi ülkesinde yaşananları da eleştirmişti. Yani bak Paris çok güvenli ama artık Türkiye'de ne olacağı belli olmuyor şeklinde bir yorum yapmadı bana. Aynen öyle, Allah bu kayıpların acısını çeken herkese sabır versin :(

      Sil
    2. Amin Betül! Güvenli ortam yok maalesef, neresi olursa olsun, her yer karışık da bizi daha çok karıştırıyorlar :((

      Sil
  4. Geçen gün bir arkadaşımla aynı şeyi konuştuk biz de. Üniversiteyi kazandığımda bile ailem "güvenli" sayılan bir yere gideceğim için mutlu olmuştu en çok. Bu o kadar acı ki... Artık ne kadar güvende olabilirsek tabii. Ha bir şey oldu ha olacak korkusuna diken üzerinde yaşıyoruz :/ Allah sonumuzu hayır etsin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle canım. Artık nereye gitsem aklımda kurup durmadan duramıyorum

      Sil
  5. Yaşadığımız ülkede korkmak, her an tetikte olmak... Patlamaları, tecavüz olayları... Sayılacak daha nice şey. Haykırılacak, denecek çok fazla konu var, en önemlisi ölen insanlar var.
    Ankara'ya uzakta olmama rağmen şokta gibiyim.
    Sultanahmet'te yaşandığındaysa ben de orda olabilirdim.
    Nefes aldığımıza sevinsek mi, yoksa sıra ne zaman bizde diye mi düşünsek arasındaki çizgideyiz. Ölenlere üzülüyoruz, kendimiz için korkuyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle. Elimizden anca sonumuzun hayır olmasına dua etmek kalıyor..

      Sil
  6. insan o kadar korkuyor ki :(

    YanıtlaSil