Gölün Dibindeki Ev - Josh Malerman | Kitap Yorumu

Kitap Adı: Gölün Dibindeki Ev

Orijinal Adı: A House at the Bottom of a Lake

Yazar: Josh Malerman

Yayınevi: İthaki

Sayfa Sayısı: 184

Goodreads Puanı: 3.63/5

Benim Puanım: 4,5/5

Arka Sayfa;

İkisi de on yedi yaşındaydı. İkisi de korkuyordu. İkisi de evet diyordu.

Mükemmel bir ilk randevuydu: üzerinde kanoyla kürek çekilen göller, sandviçler ve soğuk içecekler... Ama Amelia ve James aniden suyun altında yaşamlarını sonsuza dek değiştiren bir şey keşfettiler.

İki katlı.

Bir bahçeli.

Ve ön kapısı da açık.

Gölün dibinde bir ev.

Amelia ve James için tek bir kural var: Evle ilgili soru sormak yok. Peki böylesine muhteşem bir yerin, belli bir bedelinin olmaması mümkün mü? İkili dalgaların altında parıldayan evde vakit geçirirken gerçekler de ortaya çıkmaya başlıyor:

BİR EVİN BOŞ OLMASI, ORADA KİMSE OLMADIĞI ANLAMINA MI GELİYOR?

Yazarın Kafes kitabına bayılmıştım ve bu kitabını arka kapağını da okuduğumda artık her seferinde muhteşem bir özgünlüğe sahip kitaplarla karşımıza çıkacağına emin oldum. Herkesi aynı gerilim tadını verecek kadar tatmin edebilir mi kesin bir şey diyemem ama ben gerçekten kitapta geçen o gerilim dolu satırları meraktan kalbim hızlı atarak okudum. Kitaba Amelia ve James'in aşklarına ilk adım atmalarıyla başlıyoruz. Ardından herkes gibi sinemaya gitmek ya da yemeğe çıkmak yerine kanoyla birlikte gölü turlamaya ilk randevularına çıkıyorlar. Ardından şans eseri daha önce muhtemelen hiç kano sürülmemiş üçüncü gölü keşfediyorlar ve kitabın da adını aldığı üzere gölün dibindeki evi keşfediyorlar. Şaşırmayacağınız üzere bi çılgınlık yaparak göle dalıp evin içini gezmeye başlıyorlar. Fakat baştan sona suya gömülü olan bu evde her bir obje aynı normal halinde olduğu gibi dayalı döşeli duruyor. Bu elbette karakterler gibi bizim de kafamızı karıştırıyor fakat bu keşifleri süresince "nasıl" sorusunu asla akıllarına getirmeme kuralını koyuyorlar. Daha sonrasında bölüm bölüm gölün içindeki o evin tamamen yalnız olmadığını öğreniyorlar ve artık her bölümü arka plandaki gerçeği öğrenme merakıyla kıvranarak okuyoruz. Yazardan öncesinde Kafes kitabını okuduysanız tüm kitap boyunca sizi çıldırtıp en sonunda her şeyi ortaya teker teker dökmediğini biliyor olmalısınız. Tabi bu bahsettiğim son kısımlarını öyle aham şaham ipucları vermeden bitirmek de bir diğer yeteneği. Sonuç olarak kitabı baştan sona bayılarak okudum fakat asıl gerçeği en sonda patlatayım derken çok hızlı geliştirdi olayları. Böyle olunca bir şeylerin kursağımda kaldığını itiraf etmeliyim. Daha açık bir son bekleyerek açgözlülük yaptığımı sanmıyorum, bana sorarsanız bunu hak ediyorduk. Belki kitabın sonu sizin kafanızda daha keskin hatlarla işlenebilir. Anlayacağınız bir an önce okumanızı öneririm. Benim zannımca gerilimi de gençlik aşkının ateşini de çok güzel inişli çıkışlı içeren bir kitaptı. Keyifli okumalar dilerim..