3 Ocak 2017

Kitap Adı: Dorian Gray'in Portresi

Orijinal Adı: The Picture of Dorian Gray

Yazar: Oscar Wilde

Yayınevi: İthaki

Sayfa Sayısı: 216

Goodreads Puanı: 4,5/5

Benim Puanım: 5/5

Arka Sayfa;

Oscar Wilde’ın tek romanı ve en bilinen eseri olan Dorian Gray’in Portresi, güzelliğiyle herkesi etkileyen ama yozlaşmış bir adamın kötülük, aldatmaca ve skandallarla örülü hikâyesini gözler önüne seriyor.
Kendisi yerine portresinin yaşlanmasını isteyen Dorian’ın bu dileğinin gerçekleşmesi üzerine tüm hayatı değişir. Bu sırrın ağırlığı gün geçtikçe arttığından, Dorian’ın zulümleri ve ahlâksızlığı da aynı derecede artar.
Yazıldığı andan itibaren pek çok tartışmaya sebep olan ve Wilde’ın öz sansür uyguladığı bu sansasyonel roman, insan kötülüğünü estetikle birleştiren, sanatın köklerini irdeleyen, Wilde’a bir sanatçı olarak hak ettiği değeri kazandıran bir başyapıt. Ancak Oscar Wilde’ın da dediği gibi “Sanatkâr güzel şeylerin yaratıcısıdır… Tüm sanatlar oldukça beyhudedir.”

Mükemmeldi! Ömrümde henüz okuduğum en garip, en harika, en orijinal konuya sahip klasik romandı. Dorian Gray o kadar değişik, benzersiz bir karakterdi ki güzel bir şaşkınlığa uğradım. Kitabın konusunu okuduğumda zaten içeriği sayesinde büyük bir beğeniyle okuyacağımı tahmin etmiştim. Fakat bunun yanı sıra kitap daha farklı çizgilerden geçti. Dorian'ın ziyadesiyle pişman olduğu bir konunun sonucunda patlak veren üzücü bir olayın karşısında ben tamamen dramatik yönünden düşünürken Dorian'ın düşüncelerinin tamamen zıttına; bir bakımdan mantıklı bir bakımdan mantıktan kesinlikle acımasız bir şekilde uzak olması beni en çok şaşırtanlardan biriydi.

Bir portre sayesinde günden güne berbat yaşamına yeni iğrenç bir anı eklemesini ise kendince portreye atması da insanoğlunun ne kadar çabuk suç ortağı bulmaya meraklı olduğunun şiddetli bir kanıtıydı. Artık neler yapabilir diye beklerken yeni bir patlak verdi. Ayrıca geçtiği zamanın konumuyla birlikte sırların arkasında öldürücü şokun nedenleri de gayet makul tahmin edilir türdendi. Benim kitap boyunca en çok sevdiğim ve üzüldüğüm kişi Basil karakteriydi. Kitapta çok güçlü bir yeri vardı fakat Dorian'ın zamanla değişen ruh halinin ona yansıma şekli haliyle üzülmemi sağladı. Kitabın sonu ise muazzamdı. Anlayacağınız bir an önce geciktirmeden okumanızı şiddetle öneririm.