Şeftali Kokan Sırlar - Jodi Lynn Anderson | Kitap Yorumu

Kitap Adı: Şeftali Kokan Sırlar

Orijinal Adı: The Secrets of Peaches

Yazar: Jodi Lynn Anderson

Sayfa Sayısı: 368

Yayınevi: Novella Dinamik

Çıkış Tarihi: 10/2015

Goodreads Puanı: 3.76/5

Benim Puanım: 3/5

Arka Sayfa;

"Kimi zaman yaşam bizi sınar; bazen geçmişimizle, bazen de geleceğimizle... bazen en sevdiklerimizle..."

Murphy, Leeda ve Birdie...

Şeftali bahçesinde geçirdikleri yazın ardından birbirine sıkıca tutunan bu üç arkadaşın yaşamı akıl almaz bir biçimde değişiyor...

Her biri kendi gerçeğiyle yüzleşiyor... Acaba her şeye rağmen bu üç arkadaş olanların üstesinden gelip aralarındaki bu güçlü bağı korumayı başarabilecek mi?

İyi akşamlar herkese. Şeftali Kokan Sırlar 15 tatil içinde okumayı hedeflediğim kitaplardan biriydi ve elimden hiç bırakmadan hemen bitirdim. İlk kitap olan Şeftali Kokan Bir Yaz'a bayılmıştım. Çok samimi ve akıcı bir kitaptı. Üçlünün dostluğunu adım adım anlatarak beni kendine bağlamıştı. Bir yandan da kızların aşk hikayeleri anlatıldığı için ikinci kitabı büyük bir merakla hemen almak istemiştim. Hatta ne zaman diğer kitap hakkında bir şeyler düşünsem içim merakla doluyordu.

Ve sonbahar yerini kışa bıraktı, Darlingtonların şeftali ağaçları yapraklarını yeniden, nazikçe, sanki dökülmesine kendileri izin veriyormuş gibi terk etmeye başladı. Bu, yapraklardan vazgeçmek demek değildi.

Bu, yaprakları kaybetmek demek değildi.

Kısa bir yorum olacak dostlar çünkü bu kitap beni birinci kadar etkileyemedi. İstese çok rahat etkilerdi ama sanki yazar bu kitabı öylesine yazmış. Üçüncü kitap da olduğu için olayları oraya saklamış gibiydi. Çok durağan ve kızların dostluklarının dağılması falan canımı sıktı. Bu kitapta en çok Leeda'yı okumayı sevdim. Onun annesiyle arasında geçen ilişkisi beni baya hüzünlendirdi. Onun dışında Birdie'nin Enrico ile yaşadıkları da heyecanlıydı ama ilk kitapta olduğu kadar değildi. Tabii sevgilisi Rex'i Murphy'e veren Leeda'nın acısını okumak da üzücüydü. O yüzden bu kitapta en çok Leeda hoşuma gitti. Önceki kitapta aksine kendisini pek sevmemiştim ve Birdie'ye bayılmıştım. Bu sefer Birdie zannımca biraz daha geride kalmıştı. Murphy'e ısınmak için üçüncü kitabı bekliyorum diyebiliyorum. Bir türlü o kıza ısınamadım. Her ne kadar dostluğunu sevsem de bana bencil geliyor bazı nedenlerden ötürü.

Meyve bahçesinde yaprakların çekirge sürüsü gibi uçuştuğu zamanlar olmuştu. Tüm ağaçların çırılçıplak soyunup neredeyse yüz kızartıcı şekilde bembeyaz gövdelerini sergilediği zamanlar olmuştu. Kahverengi ve turuncu renklerle donandığı zamanlar olmuştu. Ve hep beraber meyveleri toplamak için onların etrafında topaç gibi döndükleri zamanlar olmuştu. Şimdi, kusursuz bir şekilde hâlâ bir seyirci gibi yerlerinde bekliyorlardı.

Birdie dudaklarını Enrico'nun dudaklarına doğru yaklaştırdı ve onları içine çekti. Alınları birbirine değiyordu.

Ağaçların arasından bakıldığında, birer yetişkin aşık gibi görünüyorlardı.

Kısacası ikinci kitap Şeftali Kokan Sırlar birinciye göre daha sıradandı. Kendini okuttu ama hep birincisi gibi akıcı olmasını bekledim. Bazı satırları çabuk bitirmek adına okudum. Daha güzel olmasını dilerdim. Genel olarak elbette hoşuma gitti ama tahmin ettiğim kadar tatmin edemedi beni. Olur da almak isteyenler vardır diye gireyim dedim yorumumu. Tabii Novella Dinamik'in özenli çevirisi ve harika kitap basımına lafım yok. Sırf bu kadar güzel bastıkları için bile kitaplığımda dursunlar istiyorum. Üçüncü kitabı da basarlarsa bir kaç yorum doğrultusunda almayı düşünüyorum. Annemin zoruyla evdeki ütüleri bitirdikten sonra bu gece sabaha kadar oturup Altın Oğul'u bitirme niyetindeyim. Görüşmek üzere :)