26 Haziran 2015

Belli ki bugün çevirimden tüm zamanı feragat edip kendimi blog yazılarıma boğacağım. Bu sıralar çok ara verdim yazılarıma ne yazsam diye düşündüğümde ilk aklıma gelen şey bulunduğumuz aydan ötürü ramazan hakkında bir şeyler yazmak oldu. Ne yazık ki ramazan kavramını ilk anladığım zamanları hatırlamıyorum. Aslında şaşılacak derecede derin bir hafızam vardır ama nedense o zamanların fotoğraflarını aklımda iyi çekmemişim. Gene de birkaç şey hatırlıyorum elbette.

Mesela en net hatırladığım şey annanemin eski evindeki ramazan masası. Dayılarım ve kuzenlerim hepsi oradaydı. Benden üş yaş büyük kuzenimin ilk oruç tuttuğu zamanlardı sanırım baya zorlandığını söylediğini hatırlıyorum. O günden hatırladığım son şey de çok kalabalık bir sofra olmasaydı. Küçükken ramazan için en sevindiğim bir şey de amcamın yazlığına gitmekti. Orayı çok severdim ve orada iftara gitmek beni çok mutlu ederdi. Bir diğer en çok sevdiğim şey de Almanya'daki teyzemin buradayken onunla geçirdiğimiz iftar ve sahur sofralarıydı. Hatırlarım ki o günler çok güzeldi. Ramazan ayını gerçekten çok severim. Küçüklüğümden beri yaklaşması içimin eski hatıralarla dolmasını sağlar. Bir diğer sevindiğim şey sınıf arkadaşlarıma iftira gidebileceğim ve onları bize iftira çağıracak olmamdı. O zamanlar iftira gittiğim ve çağırdığım arkadaşlarımla eskisi gibi değilim ne yazık ki. Öyle devam etmesini gerçekten çok isterdim.

İlk oruç tuttuğum zamanlar unutarak çok şey yerdim. Bir keresinde iki üç hurma yedikten sonra fark ettiğimi hatırlıyorum. Ayrıca keşke unutsam da su içsem derdim ilk zamanlarda. Yemek yemeyi fazla sevmeyen biri olarak iftarda hemen doyarım. Bu yüzden çorbadan bir kepçe, pilavdan az bir şey alıyım hep. Ramazanın bir harika yanı da annemin sevmediğimiz yemekleri yapmaması. Mesela bir ay boyunca ıspanak yememek ne güzel histir öyle.

Ramazandan hafızama derinden kazınan çok güzel bir gün vardır. Kuzenlerimle sabaha kadar oturduğum sonra da sabah namazını kılmaya Eyüp camisine gittiğimiz gün çok güzel bir hatıradır benim için. Sevdiğim çok şey var evet. Mesela pideye bayılırım. Hele de sahurda sucuklu tost yemek ne güzel şeydir öyle. Sahuru yaparız, karınlarımızı şişiririz, sonra imsağa beş dakika kala derin uykuya dalarız, sonra da annem gelir garibim yarım saat namaz için bizi uyandırmaya çalışır.

Ramazan geldiğinde hemen annemle atışmaya başlarız. Bu sene teravihe gitmeyeceğiz, çok sıcak oluyor, şimdiden söylüyorum ısrar etme diye. Peki kazanan kim olur? Her seferinde istisnasız annem kazanır. Ama bu sene biraz işler değişti. Kardeşim mukabele okuduğu için sürekli kuran çalışıyor, ben de teravihi evde kılıyorum. Aslında camide kılmak da çok güzel bir histir. Namazdan sonra annem hep dondurma alır bize.

Ramazanda en sevdiğim de kalabalık sofralar, hafızalara kazınalacak güzel anılar, güzel sohbetlerdir. Hele de ramazanı Trabzon'da geçirmek harikadır lakin bunu her zaman yapamıyoruz. Ezan erkenden okunur ve tüm kuzenler bir arada oluruz. Sahura kadar köyde gezinip dururuz. Keşke bunu her sene gerçekleştirebilsek. Ramazanda görmek istediğin sofra nedir diye sorarsanız tüm teyzelerim ve dayılarımla aynı sofrada yemek yiyebilmek. Tüm teyzelerimi ve dayılarımı sadece bir kez kuzenimin düğününde aynı yerde aynı anda olabildiklerini gördüm. Sanırım bir dahaki kuzenimin düğününe kadar bir daha bir araya gelemeyecekler. Kalabalık aile olmak harika bir şeydir. İyi ki böyle bir aileye sahibim.

Ve herkesin en fikir olduğu şey de ramazanın en güzel yanlarından birisi sahurdur. Sahura kadar bitmeyen uzayan sohbetler en lezzetli kısmıdır. Sonra bir telaşla sahur için sofralar hazırlanır. Tüm ramazan boyunca çok nadir erken uyuduğum olur. Yani lafın kısası bu ayı çok seviyorum. Bence biz müslümanlar için değeri bilinmesi gereken bir bereket. Bir aylık nefsimizi sınıyoruz ve tüm ay boyunca ibadetle meşgul oluyoruz. Böyle güzel bir şeyi üzerimize farz kıldığı için Allah'a şükrediyorum.